با کمی سادهسازی میتوان گفت هنگامی که میزان فعالیت تحریکی ناشی از گلوتامات بر میزان فعالیت مهاری ناشی از گاما آمینوبوتیریک اسید (گابا) غلبه کند تشنج رخ میدهد. این دو نوروترنسمیتر، هر کدام با مکانیسمهای مختلف موجب این تحریک یا مهار میشوند و در حالت عادی تعادلی بین نیروهای گلوتامینرژیک و گابائرژیک وجود دارد.
هر زمان یک محرک – به هر روشی – کاری کند که قدرت تحریکی گلوتامات به میزان ناچیزی بیشتر از قدرت مهاری گابا شود، فرد را در آستانه تشنج قرار داده است. در واقع آستانه تشنج، حداقل قدرت یک محرک برای بروز تشنج است.